Kahramanmaraş’ta meydana gelen iki büyük deprem birçok ilde büyük yıkıma neden oldu.
Onikisubat ilçesindeki 5 katlı Simay apartmanının 5’inci katında oturan 67 yaşındaki Sabiha Bandırma, yaşanan ilk depremin ardından diğer apartman sakinleriyle birlikte evinden ayrıldı.
Depremde hasar gören apartmanda kalan 4 kedisi için sabah saatlerinde evine dönen Bandırma, kedilerin ihtiyaçlarını karşılayarak evin dışarıdan daha sadık olacağını düşünerek tekrar aşağı indi.
İkinci deprem binayı yıktı
Öğle saatlerinde meydana gelen 7.6 büyüklüğündeki deprem, hasar gören dairesinin çökmesine neden oldu.
Depremin olduğu ilk günden bu yana soğuk hava koşullarına rağmen gece gündüz kedilerini arayan Bandırma, 2 kedi gördüğünü belirterek, korktuklarını ve bu nedenle yakalayamadıklarını söyledi.
“Evime ve eşyalarıma üzülmüyorum”
Depremzede Sabiha Bandırma, enkaza dönen evlerine ve eşyalarına değil, çok sevdiği kedilerine üzüldüğünü belirterek, şu ifadeleri kullandı:
Dört kedim oldu. Depremin olduğu gece apartman olarak hepimiz sağ salim çıktık ama dışarıda kar yağdığı için inanmıyordu diye kedilerimi dışarı çıkaramadım. Sabahın ilerleyen saatlerinde evime çıktım ve kedilerime mama ve su verdim. İkinci depremde evim çöktü ve kedilerim ortadan kayboldu. Buradaki sivil toplum kuruluşlarına fotoğraflarını gösterdiğimde kedilerimi gördüklerini söylediler. O zamandan beri burada kedilerim için bekledim. Görüyorum ama yakalayamıyorum. Bu binada iki dairem vardı, ikisi de yok oldu. Evime ve eşyalarıma üzülmüyorum ama kedilerime çok üzülüyorum.
“Utandığım için kedilerimi kurtarmak istediğimi söyleyemedim”
Bandırma, insanların kedilerini kurtarmak istediklerini gruplara, zor durumda kaldıkları için söyleyemediklerini kaydederek, şunları kaydetti:
Enkazın kaldırıldığını gördük. Burada çalışan herkes çok saf, o an çalışmayı bıraktılar ama olmadı. AFAD ve itfaiyeden kedileri çıkarmaya geldiler ancak artçı sarsıntılar devam etti. Onlar benim çocuklarımdı, üçüncü depremin olacağını hiç düşünmemiştim. Bilseydim indirirdim ama 4 yetişkin kediyi nereye götüreyim ve onları nerede koruyayım diye düşündüm. Aslında burası kıyamet günüyle ilgiliydi. Aramalar başlayınca herkes kendi canıyla uğraşırken ben ‘orada kedilerim var’ diyemedim çünkü mahcuptum kurtarma ekiplerine. Buralarda uyanıyorum ve orta sırayı görüyorum. Zaten çekingen ve naif kedilerdir. Ben de bugün gördüm ama yakalayamıyoruz. Umut asla bitmez, umut biterse hayat biter. Umarım kedilerime geri kavuşurum.
